De nieuwe illy Art Collection viert de grote intellectueel, schilder en kunstcriticus Gillo Dorfles, een van de meest eclectische figuren van het Italiaanse kunst- en cultuurpanorama. Voor deze illy Art Collection, ondertekend door Dorfles, heeft de kunstenaar zich geïnspireerd op enkele van zijn werken die hij aan het eind van de jaren 30 gemaakt heeft met vette ei-tempera: een van de lievelingstechnieken van de grote meesters van de vijftiende eeuw.

illy heeft ook een speciaal kopje gecreëerd, dat door de kunstenaar ondertekend is, om de tentoonstelling Gillo Dorfles. Essere nel tempo te vieren, die op 26 november 2015 in het MACRO van Rome geopend is.
 

DE KUNSTENAAR

Gillo Dorfles is filosoof, kunstenaar en onvermoeibare verkenner van de smaak, de mode en de techniek. Hij is kunstcriticus, intellectueel, socioloog van de kunsten, semioloog en estheticageleerde. Sinds de jaren 40 is hij een van de scherpste waarnemers van de ontwikkelingen in de kunst en de esthetica. Sinds de jaren 30 combineert Gillo Dorfles zijn artistieke activiteiten met zijn academische carrière als hoogleraar esthetica.
Geboren in 1910 in het Mitteleuropese Triëst brengt Gillo Dorfles zijn eerste jaren door tussen zijn geboortestad en Genua. In 1928 verhuist hij naar Milaan om geneeskunde te studeren wat hij in 1934 afsluit met een specialisatie in psychiatrie. Hij bergt zijn diploma echter op om zich volledig aan de estheticastudie, de kunstkritiek en essays te wijden en schrijft de meest invloedrijke teksten over de wereld van de hedendaagse kunst. Sinds de jaren zestig is hij lector en hoogleraar esthetica aan de universiteiten van Milaan, Triëst en Cagliari.

Zijn belangrijkste essays
De jaren van het lesgeven en zijn werk als schrijver
Tijdens de jaren waarin hij lesgeeft (van 1958 tot de jaren 80) onderzoekt Gillo Dorfles ieder fenomeen van de hedendaagse wereld: van kunst tot architectuur, van de wereld van design tot die van de mode, van het fenomeen smaak tot sociaal gedrag.
In werken als Il divenire delle arti (1959) of Le oscillazioni del gusto (1970) probeert hij de verschillende problemen van de kunst van de twintigste eeuw op te helderen en vele vooroordelen weg te nemen.
In 1965 publiceert hij het zeer succesvolle Nuovi riti, nuovi miti, een sociaal-antropologische analyse van de moderne beschaving in al zijn aspecten.
Een van de grootste verdiensten van Gillo Dorfles is zijn doorslaggevende bijdrage aan het definiëren van het concept kitsch met in 1968 de publicatie van Il Kitsch. Antologia del cattivo gusto. Dit vormt een werkelijke mijlpaal voor het begrip en de evolutie van een esthetisch en sociaal fenomeen en is een imprinting van onze tijd geworden.
Met Elogio della disarmonia (1986), benadrukt Dorfles het belang van het mythische gedachtegoed, het irrationele, om conformisme te bestrijden. Met Horror Pleni: la (in)civiltà del rumore (2008), lanceert hij een dramatisch alarm over de overmaat aan communicatie als afwezigheid van werkelijke communicatie, waarvan de mensheid van het nieuwe millennium slachtoffer is.

Gillo Dorfles en de schilderkunst
«Ik heb niets te zeggen over mijn schilderkunst, bovendien geloof ik niet dat de schilderkunst iets anders moet zeggen dan gekleurde vormen […] Er zijn geen sleutels om haar te lezen. Kunst moet voor zich praten en als het dat niet doet betekent het dat zij volledig mislukt is»

Al sinds zijn jonge jaren wijdt Gillo Dorfles zich aan de schilderkunst. De werken uit deze periode worden gekenmerkt door het gebruik van vette ei-tempera en surrealistische en metafysische invloeden.

Gillo Dorfles en MAC (Beweging voor Concrete Kunst)
Het decennium 1948 -1958
In 1948 sticht hij in Milaan de Beweging voor Concrete Kunst (Movimento per l'Arte Concreta - MAC), samen met Bruno Munari, Atanasio Soldati en Gianni Monnet. De beweging bevordert een niet-figuratieve kunst, een nieuwe vorm van abstractie waarin de kunstenaar uit vormen, lijnen en kleuren put die op autonome wijze aan zijn verbeelding ontsproten zijn. Een centraal thema van de MAC is de synthese van de kunsten. De activiteiten van de Beweging worden dan ook gekenmerkt door de interdisciplinariteit in alle sectoren van het moderne leven.
Aan het eind van de jaren vijftig neemt Gillo Dorfles afstand van de MAC om aan een sterk persoonlijke taal te werken.

De «toegepaste» kunst van Gillo Dorfles
Gillo Dorfles heeft zich ook gemeten met toegepaste kunstvormen die verband houden met de wereld van het design, de architectuur en de mode en heeft keramiekobjecten, mozaïeken en ontwerpen voor tapijten en stoffen gemaakt.