Het is een koude dag op de Finca Rabanales en door de zwakke middagzon worden de vele tinten groen in de tuin verlicht. Onder de bladeren kunt u een glimp opvangen van de koffieplanten, die licht trillen onder de druppels zachte regen. In de gedachten van Rafael Ventura is het net of hij terug in de tijd reist, toen hij en zijn broers op paarden over de plantage reden. Alles in Rabanales, elke boom, steen en zelfs de stoel waarop Rafael zit, vertelt het verhaal van de mensen die in dit huis hebben geleefd en in deze gebieden werkten.
Het landhuis kwam eind 19e eeuw in het bezit van zijn familie toen zijn overgrootvader Don Gregorio Samora de bodem begon te bewerken. Sindsdien is het leven van veel mensen gezamenlijk opgegaan met dat van de plantage, hoewel de koffieteeltmethode in de afgelopen decennia niet is veranderd. De werknemers voelen nog steeds dezelfde opwinding en hoop als ze wachten tot de koffiebessen rood kleuren, zij ze kunnen oogsten en laten drogen in de zon.

Koffie heeft een grote invloed op het leven van Rafael Ventura gehad. Als jongeman woonde hij een paar jaar in het buitenland voordat hij wist dat hij moest terugkeren naar zijn plantage in Guatemala. Hier trouwde hij en stichtte hij een gezin. Het duurde niet lang, al bijna voordat hij het wist, of zijn kinderen groeiden op temidden van koffieplanten.
Rafael is er zeker van dat hij aan zijn kinderen een passie heeft overgebracht voor dit werk, en een gevoel van dankbaarheid jegens dit vruchtbare, genereuze land dat voor veel mensen in dit deel van de wereld alles heeft betekend.